του Βασίλη Κυρέζη

Ο φθορισμός ή φωσφορισμός αποτελεί ένα τεράστιο κεφάλαιο στο τομέα του Eging και ένα ιδιαίτερα χρήσιμο χαρακτηριστικό των καλαμαριέρων που βελτιώνει το ψάρεμα των κεφαλόποδων τόσο στην Άπω Ανατολή αλλά ακόμα περισσότερο στην Μεσόγειο. Αυτό συμβαίνει γιατί το eging πραγματοποιείται κατά κύριο λόγο τις «σκοτεινές» ώρες δηλαδή από το σούρουπο έως την αυγή. Λέμε κατά κύριο λόγο γιατί τα τελευταία χρόνια έχουν εισέλθει από την διώρυγα του Σουέζ αρκετοί λεσσεψιανοί μετανάστες ανάμεσα τους και το γνωστό σε όλους πια «σουπιοκαλάμαρο», που έχει κάνει την εμφάνισή του σε αρκετές νοτιοανατολικές περιοχές όπως η Κύπρος και η Κρήτη. Το συγκεκριμένο είδος μπορεί κάποιος να το ψαρέψει και κατά την διάρκεια της ημέρας από την ακτή!

Eging αποκλειστικά για χταπόδια γίνεται; Κι όμως γίνεται! Χάρις τους τρελούς Ιάπωνες όλα γίνονται! Άλλωστε απ’ την μακρινή χώρα του ανατέλλοντος ηλίου ξεκινούν οι περισσότερες, αν όχι όλες, οι νέες «μόδες» στο χόμπι που έχουμε επιλέξει να ασχοληθούμε, το ψάρεμα...

Το ερώτημα αυτό βέβαια δεν είναι το ακριβές που απασχολεί τους φίλους του eging. Οι περισσότεροι ενδιαφέρονται για το αν είναι περισσότερο αποδοτικές οι ακριβές από τις φθηνές καλαμαριέρες.

Το ψάρεμα της σουπιάς γίνεται κατά 99% σύριζα στον βυθό της θάλασσας οπότε οι εκπλήξεις στα “καθαρά νερά” των λιμανιών μας είναι πέρα από κάθε φαντασία! Ψαρεύοντας όλα αυτά τα χρόνια τις σουπιές κατέληξα στο συμπέρασμα ότι μια εξόρμηση μπορεί να καταλήξει σαν τις δράσεις του ΣΚΑΙ για καθάρισμα των παραλίων με την διαφορά ότι εμείς θα μιλήσουμε για το καθάρισμα του πάτου ή απόπατου των λιμανιών. Όπως το πάρει κανείς...

Η ειδίκευση σε κάθε τεχνική δημιουργεί ανάγκες οι οποίες με τις σειρά τους, ωθούν τις εταιρείες στην δημιουργία προϊόντων μοναδικών. Έτσι και το φαινομενικά απλό ψάρεμα των καλαμαριών και σουπιών, έχει τις δικές του απαιτήσεις για αυτό δημιουργήθηκε μια ολόκληρη σειρά από καλάμια για eging. Τι γίνεται όμως με τους μηχανισμούς;

Όταν ξεκινούσα, πριν πολλά χρόνια, να ασχολούμαι εντατικά με την τεχνική του eging στόχος ήταν τα καλαμάρια και μόνο αυτά. Στην πορεία όμως, άρχισα να ασχολούμαι και με τις σουπιές. Μάλιστα, μια χρονιά έπιασα τον εαυτό μου να παρατάει όλα τα άλλα ψαρέματα για χάρη της…

Σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθούμε εκτενέστερα με τον εξοπλισμό και το που και πως θα καταφέρουμε να ξεγελάσουμε τα χταπόδια. Αλλά πρώτα από όλα ας ξεκαθαρίσουμε την σύγχυση που επικρατεί με τα διαφορετικά είδη χταποδιών που ζουν στις θάλασσες μας.

Οι σουπιές εκτός από νοστιμότατο έδεσμα, κάνουν και ένα πολύ διασκεδαστικό ψάρεμα. Ιδιαίτερα εάν δοκιμάσουμε με ελαφρύ εξοπλισμό, θα καταλάβουμε ότι είναι καλοί μαχητές που έχουν και αυτές τα "μυστικά" τους στο ψάρεμα κάτι το οποίο τους έχουν δώσει το όνομα "πονηρές". Η διαφορά σε σχέση με τα καλαμάρια είναι ότι μπορούμε να τις ψαρέψουμε όλη μέρα και όχι μόνο νύχτα, οπότε δεν χρειάζεται ούτε να παγώνουμε ούτε να ταλαιπωρούμαστε με φακούς στα σκοτάδια.

Η περίοδος του ψαρέματος των καλαμαριών φτάνει στο τέλος αλλά τώρα είναι η ώρα για εκπλήξεις. Ποιες είναι αυτές; Πολύ απλά, τώρα εξακολουθούμε να έχουμε πιθανότητες να έρθουμε αντιμέτωποι με τα μεγαλύτερα του είδους!

- Πού πας; - Ρίο, ψάρεμα. - Πάμε Πόρτο Ρίο για καλαμάρια; - Εντάξει……. - Τι θα χρειαστώ; - Ένα καρούλι και μια καλαμαριέρα.

Κάπως έτσι ξεκινήσαμε ένα φθινοπωριάτικο απόγευμα πριν από καμιά 30αριά χρόνια και με τη συνοδεία ενός καλού φίλου να δούμε πώς γίνεται το ψάρεμα των καλαμαριών.